Ang ‘10 Kautusan’ Ng Katipunan (ni Andres Bonifacio)

I
Ibigin mo ang Diyos ng buong puso.


II
Pakatandaang lagi na ang tunay na pag-ibig sa Diyos ay siya ring pag-ibig sa Tinubuan, at iyan din ang pag-ibig sa kapwa.

III
Itanim sa iyong puso na, ang tunay na kahalagahan ng puri’t kaginhawahan ay ang ikaw’y mamatay dahil sa ikaliligtas ng
Inang-Bayan.

IV
Lahat ng iyong mabuting hangad ay magwawagi kapag ikaw’y may hinahon, tiyaga, katwiran at pag-asa sa iyong inaasal at ginagawa.

V
Pag-ingatan mo, kapara ng pag-iingat sa sariling puri, ang mga pasya at adhikain ng KKK.

VI
Katungkulan ng lahat na ang nabibingit sa malaking kapahamakan sa pagtupad ng kanyang tungkulin ay iligtas, sukdulang ikapariwara ng sariling buhay at kayamanan.

VII.
Ang kaugalian natin sa ating sarili at sa pagtupad ng ating tungkulin ay siyang kukunan ng halimbawa ng ating kapwa.

VIII.
 Bahaginan mo ng iyong makakayanan ang sino mang mahirap at kapus-palad.

IX.
 Ang sipag sa paggawa na iyong ikabubuhay ay siyang tunay na sanhi ng pag-ibig, pagmamahal sa sarili, sa iyong asawa’t mga anak, sa iyong kapatid at mga kababayan.

X.
 Parusahan ang sinumang masamang tao’t taksil, at purihin ang mabubuting gawa. Dapat mong paniwalaan na ang tinutungo ng KKK ay mga biyaya ng Diyos; na ano pa’t ang mga ninasa ng Inang-Bayan, ay mga nasahin din ng Diyos.

Katungkulang Gagawin Ng Mga Anak Ng Bayan

‘Decalogo’ na sinulat ni Andres Bonifacio

Ang ‘10 Kautusan’ Ng Katipunan

isinalin ni Hermenegildo Cruz Noviembre 1922, mula sa wikang Español